Toen DH thuiskwam vandaag is hij zich helmaal rotgeschrokken. Ik lag helemaal in de knoop op de bank, met een onooglijk klein, lelijk, slordig handwerkje tussen mi'n vingers geklemd. Op de tafel, op de grond, tussen de bank en bij de hond in de mand lagen allemaal afdrukjes van de fantastische tips die ik van iedereen mocht ontvangen ( waarvoor trouwens hartelijk dank)
Niet dat ik me zelf hier iets van kan herinneren, want desperate als ik was, had ik een halve fles wijn naar binnen geslagen en moet halverwege het borduurwerkje buiten westen zijn geraakt.(grapje!!) Nadat ik door de geur van het heerlijke eten weer een beetje bij kennis was gekomen, ben ik na een flinke klets water in mijn gezicht te hebben gegooid aan tafel gaan zitten. Na de overheerlijke maaltijd van bief, groente en noedels, heb ik me weer in de bocht gegooid met alle bij elkaar geraapte adviezen en maar weer aan de slag gegaan. Niet te geloven, het begint nu ergens op te lijken, maar de steekjes dezelfde kant uit maken, blijft een heel groot probleem. Ik haal niks uit, maar maak het gewoon af. Laat ik het nageslacht gewoon een levensecht bewijs achter dat ik echt niet kan borduren, of eigenlijk.....ik kan lelijk borduren.
Groetjes en tot....
Op de foto ziet het er echt vele malen mooier uit dan in het echt!!
6 opmerkingen:
Concentreren, concentreren op elk steekje tot het routine wordt, hihihi. Ik zal het wel een komen keuren en verslag ervan doen op mijn blog.
Brrrr. regent het bij jullie ook zo?????
Had je van te voren misschien ook al te diep in het glaasje gekeken...hihi
groetjes, Janny
Ik lig in een deuk als ik de foto even vergroot....zoiets heb ik nog nooit gezien......
o,o, ik zou toch echt eens bij Pauline in de leer gaan als ik jou was, maar oefening baart kunst en alle begin is moeilijk. Trouwens je kunt ook niet altijd overal even goed in zijn en jouw viltwerk vind ik in ieder geval prachtig.Ik moest wel lachen bij het lezen van je verhaal.
Veel succes nog en een fijn weekend
groetjes van Marianne
dit werk is echt een 10 waard alleen al voor het proberen. moet beslist ingelijst worden en een ereplaats krijgen bij je andere (mooie) werken!!!!!
gr. Patricia
Ik kan niet spreken voor het andere nageslacht, maar dit hoef je voor dit nageslacht niet na te laten. Dit mag best bij een of andere verhuizing in een doos terechtkomen die 'per ongeluk' op het stort terecht komt (hahahaha)
Groetjes uit het altijd zonnige Duitsland
Een reactie posten